Σχετικά με την ΠΟΛ.1240/2018 Για να θεωρείται ότι τα επαγγελματικά σκάφη ανοιχτής θάλασσας, διενεργούν δραστηριότητα κυρίως στην ανοικτή θάλασσα, για μία συγκεκριμένη ημερολογιακή περίοδο, πρέπει άνω του 60% της συνολικά διανυόμενης απόστασης την εν λόγω περίοδο, βάσει των ναύλων που πραγματοποιούν, να διενεργείται, είτε σε χωρικά ύδατα άλλου είτε πέραν των 6 ναυτικών μιλίων από τη φυσική ακτογραμμή της ηπειρωτικής Χώρας εάν ο λιμένας αναχώρησης βρίσκεται στην ηπειρωτική Χώρα, ή πέραν των 6 ναυτικών μιλίων από τη φυσική ακτογραμμή του νησιού που βρίσκεται ο λιμένας αναχώρησης. Ο ορισμός αυτός του τι είναι ανοιχτή θάλασσα είναι εντελώς παράλογος.
Και εξηγώ τους λόγους:
Πρώτον, ένα σκάφος που ξεκινάει ναύλο από την Σαλαμίνα και απομακρύνεται 6 νμ από την ακτογραμμή του νησιού, μπορεί να περιπλέει την Πελοπόννησο και θεωρείται ανοιχτή θάλασσα, ενώ εάν ξεκινήσει από την Μαρίνα Αλίμου, με την ίδια διαδρομή, δεν θεωρείται ανοιχτή θάλασσα.
Δεύτερον, ο χρόνος παραμονής ενός σκάφους σε μέρη που θεωρούνται ανοιχτή θάλασσα κατά την έννοια της απόφασης, δεν παίζει ρόλο, αλλά μόνο η διανυθείσα απόσταση. Ένα σκάφος μπορεί να καλύψει μια μεγάλη απόσταση κοντά στην ακτογραμμή, σε μια μέρα ας πούμε, και μετά περνάει 5 μέρες σε κοντινά νησιά των Κυκλάδων χωρίς να κάνει πολλά μίλια, το ίδιο και στην επιστροφή, οπότε όλη η διαδρομή από Άλιμο μέχρι 6 νμ έξω από το Σούνιο 2 φορές θα μετράει ότι δεν έγινε το 60% στην ανοιχτή θάλασσα. Αυτά τα 35 μίλια επί 2=70 μίλια περίπου, θα δεσμεύσουν το σκάφος ότι δεν έκανε ανοιχτή θάλασσα.
Τρίτον, δεν μπορεί ο πλοιοκτήτης να γνωρίζει εκ των προτέρων που θα αποφασίσει ο πελάτης που νοικιάζει το σκάφος του να ταξιδέψει, τι καιρό θα κάνει που θα του επιτρέψει να πάει εκεί, και πόσα μίλια τελικά θα διανύσει. Ούτε μπορεί να γνωρίζει οι επόμενοι πελάτες που και πόσο θα ταξιδέψουν. Πως μπορείς να χρεώσεις τον πελάτη σου αυξημένο ΦΠΑ επειδή ναι μεν εκείνος πήγε τα απαραίτητα μίλια στην ανοιχτή θάλασσα, αλλά ο προηγούμενος ή ο επόμενος όχι επειδή είχε ισχυρά μελτέμια στο Αιγαίο?
Αν λοιπόν στο τέλος του χρόνου, προκύψει ότι συνολικά δεν καλύφτηκε η υποχρέωση των 60% μιλίων στην ανοιχτή θάλασσα, μπορούμε να ζητήσουμε από τον τουρίστα που νοίκιασε πέρυσι το σκάφος να μας καταβάλλει τον επιπλέον ΦΠΑ? Αδύνατο και άδικο. Ο πλοιοκτήτης οφείλει να το καταβάλλει ως τιμωρία του? Για ποιο λόγο? Σε τι έφταιξε? Άλλωστε δεν ήταν αυτός ο λήπτης της υπηρεσίας.
Δημιουργείται επίσης θέμα με την απαλλαγή ΦΠΑ στην αγορά του σκάφους που έχει αμιγώς επαγγελματικό σκοπό, για κάτι που δεν ελέγχει και δεν ευθύνεται? Τέταρτον, είναι εντελώς παράλογο να έχουν άλλο φορολογικό καθεστώς ένα σκάφος 11.90 μέτρων και ένα άλλο 12,10 μέτρων, που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά, τους ίδιους πλόες, στην ίδια δραστηριότητα. Πως ο ένας θα χρεώνει περισσότερο ΦΠΑ από τον άλλον? Η λύση είναι μια: Ένας μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ σε όλα τα ναύλα. Το 13% θα ήταν μια δίκαιη λύση, για όλους. Αντώνης Μάγγος
